„Skoro dialog, to otwarty na wszystkie prądy” ks. Józef Sadzik
KOLEKCJA „RECOGITO”
Redagują: Artur Majka, Piotr Roszak, Marek Wittbrot
Tomy:

Líria Dora Orłowska, Stan rzeczy
2. Józef Sadzik, Wiersze
3. Paweł Jocz, Zamyślenia
4. Anna Sobolewska, Paryż bez ulic
5. Marek Pelc, Czarnowidzenia
6.Maciej Niemiec in memoriam, Reprezentować samego siebie. 
7. Jan Sochoń, Półmrok
8. Paweł Huelle, Obłoki jasne nad tobą
9. Ludwik Lewin, Ostatni

  1. 10. Józef Sadzik, Notatki z podróży(w przygotowaniu)
    11. Mateusz Bremer, Paryskie obserwatorium(w przygotowaniu)

Poza Kolekcją „RECOGITO”

Dla autora książki każdy etap, każdy zespół doświadczeń i przemyśleń, jest jak przestrzeń z upływem lat obejmująca coraz większy obszar. Pokonując kolejne progi i zataczając coraz większe kręgi, poruszając problemy, jakie nikomu nie powinny być obojętne, Marek Wittbrot dotyka licznych, często palących spraw. Docieka przyczyn różnorakich zjawisk. Nie ma gotowej odpowiedzi na wszystko. Ale nie ucieka od rzeczywistości i zasadniczych kwestii.
Anna Sobolewska

Marek Wittbrot nie nadużywa słów. Oszczędny jest w obrazowaniu. Zawsze trzyma się Pisma obu Testamentów z oczywistą przewagą Ewangelii. To starożytna tradycja, jaką chrześcijanie przejęli z synagog. Głośne czytanie wybranych fragmentów, a potem komentarz uczonego w Piśmie. Tę rolę ksiądz Marek wypełnia znakomicie. Jest powściągliwy, rzeczowy, skromny. Jakby za każdym razem mówił: zobaczcie, posłuchajcie tych wersów, jaka jest w nich siła, uroda, blask każdego słowa i litery.
Paweł Huelle

To, co mnie najbardziej pociąga w tej książce – jak i innych tekstach Marka Wittbrota – to otwartość na świat i Boga. On nie narzeka na dzisiejszy świat, ale mówi tak jak papież Franciszek: „jest inaczej”. Ma świadomość, że częstokroć jest inaczej niż się wydaje lub wydawało, że świat jest długi i szeroki, że nie należy patrzeć na świat ani przez „ciemne”, ani przez „różowe” okulary, że różnorodność jest bogactwem, choć nierzadko pozostaje dużym wyzwaniem, że potrzebna jest nam mądrość wiary, która łączy, a nie dzieli, która otwiera, a nie zamyka. Czy Północ, czy Południe, czy Zachód, czy Wschód – na pewno więcej zdołamy osiągnąć, gdy będziemy mieli odwagę spojrzeć prawdziwie po pallotyńsku.
Aleksander Pietrzyk